Categorieën
Nieuws

Steeds meer kinderen in de geestelijke gezondheidszorg

Absoluut gezien komen er steeds meer kinderen terecht in de GGz. De prevalentie van de stoornissen blijven nagenoeg wel gelijk. Waardoor is deze verandering gekomen? Welke rol speelt de media, ouders en school?

Onlangs werd mij gevraagd waarom er absoluut gezien steeds meer kinderen bij de psycholoog terecht komen. Dit was voor mij ook een goede nadenker. De prevalentie van stoornissen blijft nagenoeg gelijk, maar er doen inderdaad steeds meer ouders en kinderen beroep op de geestelijke gezondheidszorg. Hoe zou dit komen? Met mijn gesprekspartner hebben we gesproken over invloed van media, opvoed-ideeën van ouders en opvoedvaardigheden van de huidige leerkrachten.

Terugkijkend op mijn eigen jeugd, was er op de tv Barbapapa, de smurfen, Vrouwtje theelepel en Teddy Rugspin. Deze programma’s waren onschuldig en hadden een duidelijke boodschap. Tegenwoordig heb je programma’s als Pokemon, Bey Blade en Kick Buttowski. Hoewel sommige programma’s ook onschuldig zijn, zit er tegenwoordig veel agressie en veel (onnodig) vechten.
Tevens rapporteren ouders in 2003 veel meer gedrags- en emotionele problemen bij hun kinderen dan in 1983 en 1993. De tieners zelf rapporteren geen toename (zie ook dossier van nationaal kompas). Reageren ouders nu dan sterker op de problemen van kinderen wat vroeger af werd gedaan als een druk kind of “hij is gewoon anders”. Men zou hieruit kunnen concluderen dat ouders onzekerder zijn geworden, mede doordat leerkrachten op school ook steeds vaker roepen dat het kind ADHD, ODD of dyslexie heeft. Daarnaast wordt er ook in de tv-series tegenwoordig een beeld neergezette van hoe de ideale ouder moet zijn. Dit is echter niet altijd de realiteit.
En hoe zit het dan op school? De diversiteit tussen kinderen is tegenwoordig groot.Binnen de PABO opleiding is er voornamelijk aandacht voor gemiddelde kinderen. Het begeleiden van kinderen die iets drukker of slimmer zijn of die gewoon iets meer aandacht nodig hebben, is soms lastig voor leerkrachten. Het vraagt namelijk wat van hun eigen creativiteit en bereidheid. Er zijn echt hele goede docenten die dit heel goed kunnen. Voor sommigen is het lastiger, omdat er in hun opleiding minder aandacht is voor bijzondere kinderen.

Samenvattend, tegenwoordig is de maatschappij veranderd ten opzichte van 10 jaar en 20 jaar geleden. Welke factor (ouders, media, school) een rolspelen en hoe ze een rol spelen is onduidelijk. Misschien een goed onderzoek voor promotie?

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.